Rouw komt niet alleen voor wanneer een geliefde dierbare overlijdt. We kunnen ook rouwen om iets dat we in onze kindertijd niet hebben gekregen, maar wat we wel nodig hadden. Het is rouw die, vaak verborgen, intense gevoelens met zich meebrengt. Gevoelens die we moeilijk kunnen plaatsen en aanwezig zijn als een onbekende leegte die gepaard gaat met diep verdriet. Dit kunnen we al vanaf onze geboorte in ons systeem meedragen. Ons lichaam onthoudt alles wat zich in de baarmoeder heeft voorgedaan en zelfs nog daarvoor tijdens de conceptie. Hierbij denken we bijvoorbeeld aan: het krijgen van een miskraam, het verlies van een kind tijdens de geboorte, of het zijn van een alleengeboren tweeling. Of de impact van het zijn van een Elviskind waarover ik eerder een blog heb geschreven. Het zijn bronnen voor de aanwezigheid van het diepe verdriet, zonder dat je weet waarom je je zo voelt.

De meesten van ons hebben een fijne en liefdevolle geboorte gehad, met een warm welkom van onze ouders. Maar dan nóg kan het zo zijn dat je in je jonge leven situaties hebt beleefd, waarvan je de emoties diep in je lichaam hebt opgeslagen en verstopt. Ervaringen van verstoting, afwijzing of gevoelens van verstikking door een van je ouders omdat ze jou nodig hadden voor het vervullen van hun eigen behoeften. Ervaringen als het door omstandigheden niet geleefde leven van een ouder, die zichzelf weg heeft gecijferd of klein heeft gemaakt. Het zijn enkele voorbeelden uit de vele ervaringen, met als gemeenschappelijke deler dat ze zijn blijven sluimeren in het onbewuste en zich manifesteren in het hier en nu. Vaak herken je ze door zinnen die regelmatig spontaan in je opkomen als: ‘Dat heb ik weer’, of: “Het is altijd hetzelfde liedje met mij’, of: ‘Waarom overkomt mij dit nu altijd?’

Wanneer we niet rouwen om verlies, dan treedt dit naar buiten door een onbestendig gevoel, van ‘er is iets mis met mij’. Een gevoel van ongelukkig of ontevreden zijn, en het ontstaan van bijvoorbeeld fysieke (spannings)klachten. Wanneer je stap voor stap ruimte geeft aan het gevoel van gemis en leegte, ontstaat er verzachting en vervulling. Het is tijd om met mededogen en compassie, te erkennen dat je iets nodig had maar niet kreeg. Het is tijd om te gaan rouwen om wat er niet was. Die rouw gaat je helpen om je opgelopen wonden te helen. Heling zorgt voor zelfvertrouwen en gezonde relaties. Met mededogen en compassie ga je de liefde in jezelf omarmen. Niet omdat daarmee het gemis oplost, maar omdat het je lukt om compleet te zijn met en in jezelf.

Vanwege mijn verhuizing, die volgend jaar plaatsvindt, heb ik in de maand december nog ruimte voor persoonlijke trajecten de “Moederwond en de vaderwond” en geef ik op deze trajecten 10 procent korting. Geldig t/m 5 december.

Je bent welkom, precies zoals je bent.

Van hart tot hart……