december 2024
november 2024
Rouwen om iets dat je niet hebt gekregen.
Sylvia Argelo2024-11-29T21:18:31+01:00Rouw komt niet alleen voor wanneer een geliefde dierbare overlijdt. We kunnen ook rouwen om iets dat we in onze kindertijd niet hebben gekregen, maar wat we wel nodig hadden. Het is rouw die, vaak verborgen, intense gevoelens met zich meebrengt. Gevoelens die we moeilijk kunnen plaatsen en aanwezig zijn als een onbekende leegte die gepaard gaat met diep verdriet. Dit kunnen we al vanaf onze geboorte in ons systeem meedragen. Ons lichaam onthoudt alles wat zich in de baarmoeder heeft voorgedaan en zelfs nog daarvoor tijdens de conceptie. Hierbij denken we bijvoorbeeld aan: het krijgen van een miskraam, het verlies van een kind tijdens de geboorte, of het zijn van een alleengeboren tweeling. Of de impact van het zijn van een Elviskind waarover ik eerder een blog heb geschreven. Het zijn bronnen voor de aanwezigheid van het diepe verdriet, zonder dat je weet waarom je je zo voelt.
De meesten van ons hebben een fijne en liefdevolle geboorte gehad, met een warm welkom van onze ouders. Maar dan nóg kan het zo zijn dat je in je jonge leven situaties hebt beleefd, waarvan je de emoties diep in je lichaam hebt opgeslagen en verstopt. Ervaringen van verstoting, afwijzing of gevoelens van verstikking door een van je ouders omdat ze jou nodig hadden voor het vervullen van hun eigen behoeften. Ervaringen als het door omstandigheden niet geleefde leven van een ouder, die zichzelf weg heeft gecijferd of klein heeft gemaakt. Het zijn enkele voorbeelden uit de vele ervaringen, met als gemeenschappelijke deler dat ze zijn blijven sluimeren in het onbewuste en zich manifesteren in het hier en nu. Vaak herken je ze door zinnen die regelmatig spontaan in je opkomen als: ‘Dat heb ik weer’, of: “Het is altijd hetzelfde liedje met mij’, of: ‘Waarom overkomt mij dit nu altijd?’
Wanneer we niet rouwen om verlies, dan treedt dit naar buiten door een onbestendig gevoel, van ‘er is iets mis met mij’. Een gevoel van ongelukkig of ontevreden zijn, en het ontstaan van bijvoorbeeld fysieke (spannings)klachten. Wanneer je stap voor stap ruimte geeft aan het gevoel van gemis en leegte, ontstaat er verzachting en vervulling. Het is tijd om met mededogen en compassie, te erkennen dat je iets nodig had maar niet kreeg. Het is tijd om te gaan rouwen om wat er niet was. Die rouw gaat je helpen om je opgelopen wonden te helen. Heling zorgt voor zelfvertrouwen en gezonde relaties. Met mededogen en compassie ga je de liefde in jezelf omarmen. Niet omdat daarmee het gemis oplost, maar omdat het je lukt om compleet te zijn met en in jezelf.
Vanwege mijn verhuizing, die volgend jaar plaatsvindt, heb ik in de maand december nog ruimte voor persoonlijke trajecten de “Moederwond en de vaderwond” en geef ik op deze trajecten 10 procent korting. Geldig t/m 5 december.
Je bent welkom, precies zoals je bent.
Van hart tot hart……
oktober 2024
De impact van een emotioneel afwezige vader: heel je vaderwond.
Sylvia Argelo2024-10-30T10:57:25+01:00Fysiek aanwezig, maar emotioneel helaas niet. Pure onmacht is wat je vaak voelt. Jij bent opgegroeid met een vader die weinig oprechte belangstelling toonde, die niet wist hoe hij liefde moest tonen of genegenheid kon bieden. Verschillende aspecten uit de band met je vader geven aanleiding tot een leven met een vaderwond. Waar we nu achter komen, is de enorme invloed die een dergelijke wond heeft op de dynamiek van je relaties. Niet alleen liefdesrelaties, maar ook vriendschappen en werkrelaties. Een vaderwond zorgt ervoor dat we hard gaan werken voor elke relatie.
Op zoek naar erkenning.
Herken je dit?
Op weg naar het helen van een vaderwond.
Stap voor stap ontrafelen we patronen en krijg je inzicht in je overlevingsmechanismen. Dit helpt je om je gedrag bij te stellen en aanwezig te blijven in situaties waarin je getriggerd wordt. Je huidige relaties verdiepen zich omdat jij op een gezonde manier voor jezelf gaat staan.
De invloed van een Elviskind.
Sylvia Argelo2024-10-15T14:11:28+02:00Amber draagt haar hele leven al een onbestemd gevoel met zich mee. Ze kan het niet onder woorden brengen. Vaak heeft ze het gevoel dat er iets ‘mis’ is met haar, zonder te weten wat het is. Ze vertelt me dat ze een Elviskind is. (Elviskinderen zijn geboren na het overlijden van een broer of zus). Amber’s geboorteverhaal onthult haar worsteling. Op het moment dat zij zich in de buik van haar moeder nestelde om 9 maanden later geboren te worden, gebeurt er iets vreselijks. Haar broertje overlijdt. Vijf maanden na zijn geboorte. Terwijl Amber’s leven in de warme schoot van haar moeder ontspringt, is haar moeder in diepe rouw door het overlijden van haar broertje. Een klein jochie dat ze nooit op schoot heeft gehad, nooit een flesje heeft kunnen geven en nooit kunnen wassen. Het enige wat ze kon, was zijn voetjes vasthouden…
Op dat moment wist haar moeder niet dat ze zwanger was van Amber. In de jaren die volgen, probeert haar moeder haar verdriet te verbergen. Amber voelt echter haarfijn aan dat haar moeder verdrietig is. Voelt de zwaarte als een deken over haar heen hangen. Waarom haar moeder huilt, dat weet ze niet. Wanneer ze zelf verdrietig is, weet Amber niet, hoe ze onder woorden moet brengen waar het over gaat. Als kind kruipt ze in haar kamer in een hoekje als ze het moeilijk heeft. Niemand vraagt hoe het met haar gaat. Ze heeft vaak het gevoel dat ze alles zelf op moet lossen. Als Amber 9 jaar is vertelt haar moeder dat ze niet de oudste is van gezin. Het versterkt haar gevoel dat er altijd iets vreemds aan de hand was, maar op die leeftijd weet ze niet wat ze ermee moet.
Op 55-jarige leeftijd komt ze bij mij in de praktijk. In de opstelling gebeurt veel. Ik
bewonder haar moed. Langzaam geeft ze woorden aan haar gevoelens die naar
boven komen, die ze eerder nooit heeft kunnen uitspreken.
“Ik mag er zijn
Ik ben hier en niet ter vervanging van.
Ik ben Ik.
Ik ben genoeg.
Ik ben hier.
Ik mag hier zijn.
Ik weet het niet.
Maar hoe kan ik het weten als jij het ook niet weet?”
Het is een eindeloze wirwar van gevoelens, tussen verdriet en vreugde. Een gedeeld verdriet dat ook haar moeder heeft gevoeld tijdens de zwangerschap. Ze heeft dit nooit begrepen, maar door contact te maken met het gevoel, maakt ze het verhaal kloppend. Langzaam voelt Amber dat het een plekje krijgt. (Amber is niet de echte naam van mijn cliënt. Haar verhaal deel ik met haar toestemming.)
Ons leven begint niet vanaf de geboorte, maar bij de conceptie, het moment van bevruchting. Alle emoties die door de moeder worden gevoeld, zijn direct van invloed op het kind. De connectie tussen moeder en kind geldt als de meest intense binding in het leven en is nergens mee vergelijkbaar. Wanneer die connectie beladen is met angst of rouw, dan kan dat leiden tot vroeg trauma bij een (ongeboren) kind. De herinneringen hieraan worden door kinderen niet in volle bewustzijn herinnerd en kunnen daardoor niet besproken worden. Ze zitten heel diep in het onderbewustzijn van je lichaam opgeslagen. In een geboorteopstelling gaan we terug naar de bron van je geboorte en je jonge kinderjaren om de positieve energie in jouw leven weer te laten stromen. Daarvoor neem ik je mee naar de momenten waarop het voor jou allemaal begon. Met deze ervaring herstel je de verbinding met jezelf en gaat weer harmonie voelen.
Je bent welkom in mijn praktijk, precies zoals je bent.
Van hart tot hart…..
augustus 2024
De invloed van de moederwond op je relatie.
Sylvia Argelo2024-09-02T11:57:03+02:00Er komen vaak vrouwen in mijn praktijk waarvan beide ouders de oorlog hebben meegemaakt. Vrouwen die zijn opgevoed in grote gezinnen en schaarste. Met moeders die in dienst stonden van het gezin en de familie. Die geen eigen weg konden kiezen. Hun verlangens niet konden volgen. Die de duidelijke, onbewuste boodschap kregen dat hun gevoelens en emoties er niet toe deden. Onderdrukken was de enige optie. Veel van onze moeders zijn nooit volwaardig in hun behoeften gezien omdat er geen ruimte was om hun vrouwelijke kracht te ontwikkelen. Deze onvervulde behoeftes worden vaak geprojecteerd op de kinderen. En zo wordt het stokje van de aangepaste volwassene die niet weet wie zij diep van binnen werkelijk is, doorgegeven van generatie op generatie.
Altijd voor de ander klaarstaan.
Wanneer je niet hebt gekregen wat je nodig had, tast dit je vermogen tot zelfliefde en eigenwaarde aan. Je ontwikkelt patronen waarin je altijd voor de ander klaar staat, maar niet weet hoe je voor jezelf moet zorgen. Voor anderen ben je zacht en compassievol, maar voor jezelf meedogenloos veroordelend. Je bent een gever in alles wat je doet, maar niet in staat om te ontvangen. Je voelt je nooit goed genoeg en bent continu op zoek naar bevestiging. En dan word je verliefd. Je klampt je letterlijk vast aan je liefdespartner vanuit het verlangen dat hij jou gaat geven wat je al die tijd hebt gemist. Een emotioneel volwassen partner voelt onbewust deze afhankelijkheid aan en wil niet meegezogen worden in de verstikking. Het helen van deze dynamiek begint bij het helen van de moederwond. Je wordt je bewust van de verantwoordelijkheid over je eigen leven. Komt in contact met niet alleen je diepste verlangens en je vrouwelijkheid, maar ook met de pijn die je bij je draagt. Voor heling heb je je moeder niet nodig, alleen jezelf. Je ouders hebben je alles gegeven wat ze hadden en je konden geven. Hen de schuld geven van jouw verwonding, houd je weg bij een gelukkig leven.
Heel je moederwond.
Altijd maar je mannetje staan. Herken je dit?
Sylvia Argelo2024-08-17T19:09:21+02:00
|
juli 2024
De pijn van een alleengeboren tweeling. Een verhaal uit mijn praktijk.
Sylvia Argelo2024-07-03T22:00:54+02:00‘Soms lijkt de wereld waarin ik leef een heel andere te zijn dan de wereld waarin anderen leven’. ‘Ik voel me echt anders, soms vraag ik me zelfs af of ik gek ben.’ ‘Mijn kinderen geven soms grote triggers.’ ‘Ik wil hen graag begrijpen, in hun authenticiteit begeleiden en ze zien in wie ze zijn’, aldus Tanja. Tanja komt bij mij in de praktijk en wil graag onderzoeken wat haar nog in de weg zit. Sinds drie jaar weet ze dat ze een alleengeboren tweeling is. Ze heeft een eigen bedrijf en geniet overal van. Toch blijft er een gevoel van iets dat onverwerkt is en ze merkt dat haar prestatiedrang haar nog weleens in de weg zit.
Tijdens de opstelling wordt er veel gevoeld. Het gevoel dat ze alleen is en daar een leegte en eenzaamheid is, herkent ze in zichzelf. Dat gevoel komt soms in verschillende situaties in haar leven naar boven. Ook het gevoel dat ze er alleen voor staat en het nooit goed genoeg voelt en altijd beter kan. Ze voelt letterlijk een druk op haar schouders van de prestatiedrang die zij heeft om altijd meer en door te ontwikkelen. Tanja mag verzachten in de energie. Ze legt de lat heel erg hoog voor zichzelf. Ze heeft het gevoel van presteren gekoppeld aan gezien willen worden, waarmee zij zichzelf enorm onder druk zet. Tanja verlangt naar ruimte en vrijheid om dingen te kunnen doen op haar manier. Ze voelt hoe klein ze zich altijd heeft gehouden en zichzelf heeft aangepast aan de buitenwereld om zich gezien en gehoord te voelen. In de opstelling voelt zij haar grootsheid en tegelijkertijd is dat heel spannend, want wie ben ik om dat te voelen, als je bent opgegroeid in een gezin waar “doe maar normaal” de norm was.
Gevoel van verlatenheid.
Ook haar emotioneel afwezige vader wordt gevoeld. Het gemis van veiligheid en de brede schouder waarop zij even kan leunen. Het gemis dat hij er voor haar kan zijn op de momenten waarop ze hem zo nodig heeft. Dat hij haar ziet in hoe zij werkelijk is en trots is op haar. Tanja geeft ruimte aan al haar emoties die omhoog willen komen. Het gevoel dat Tanja niet haar volledige potentieel inzet wordt in de opstellingen zichtbaar. Door een onbewust gevoel van verlatenheid en een gemis van een hechte en emotionele band die als een rode draad door haar leven loopt. Nu begrijpt ze ook waar het wringt bij haar kinderen. Tanja verzacht steeds meer en tegelijkertijd voelt ze zich steviger in de energie en is ze vele verhelderende inzichten rijker.
Vanuit privacy oogpunt is Tanja niet de echte naam van mijn cliënt. Haar verhaal deel ik met haar toestemming. Lees hier haar ervaring.
‘Ik heb een 3 mooie sessies (geboorteopstelling en vaderwond) mogen ontvangen van Sylvia. Sylvia is rustig, liefdevol en neemt je aan de hand mee om inzicht te krijgen in je eigen patronen en je systeem. De opstellingen zorgen voor meer inzicht en begrip rondom je eigen gedragingen of gedachten. Het is prettig om tegelijkertijd ook te voelen in je lichaam wat er verteld wil worden. Sylvia neemt de tijd om hier met jou naar toe te reizen. Dankjewel.’
Alleengeboren tweelingpatronen.
Voel je je anders dan andere mensen? Heb je onverklaarbare lichamelijke klachten? Ben je bang om afgewezen te worden? je voelt je in de steek gelaten, maar door wie dan? Voel je je diep van binnen alleen, ook met andere mensen? Heb je het gevoel dat je niet volledig leeft en dat je niet compleet bent? Heb je het gevoel dat het nooit goed genoeg is en het altijd beter kan? Besef je dat je partner jouw leegte en eenzaamheid moet opvullen? Is het antwoordt ja? Dan is de kans aanzienlijk dat je de helft van een alleengeboren tweeling bent.
Wil je graag je eigen periode rond je geboorte en kinderjaren onderzoeken? Op een dieper niveau kom je de antwoorden tegen op de “waarom” vraag in je leven. Kijk hier voor meer informatie over de geboorteopstelling.
Je bent welkom, zoals je bent.
Van hart tot hart…..
juni 2024
Je moeder eren is soms een moeilijke opgave. Deel 2.
Sylvia Argelo2024-06-23T14:48:26+02:00
|
Je moeder eren is soms een moeilijke opgave.
Sylvia Argelo2024-06-23T14:28:25+02:00
|
mei 2024
Volg je hart, het klopt altijd……
Sylvia Argelo2024-05-29T12:54:12+02:00Je hart volgen. De enige koers met de grootste voldoening. Al meerdere malen in mijn leven heb ik met mijn hart keuzes gemaakt en volledig het roer omgegooid. Het heeft me op persoonlijk en spiritueel vlak veel gebracht. Vooral doordat ik in die processen steeds mezelf tegenkwam en telkens weer leerde terugkeren naar de verbinding met mijn hart. Met als gevolg dat ik me nu veerkrachtiger voel dan ooit. Gevoelens willen gevoeld worden. Het hart weet dat. Je hart is je kern, het centrum van je Zijn. Een plek van verbinding, vreugde en compassie. In je hart zit de essentie van wie je bent. Je hart kent geen twijfels en geen angst. Daar ben je precies zoals je bent.
In je hart zit onvoorwaardelijke liefde.
Als het zo’n fijne plek is, waarom is het dan zo ingewikkeld om er verbinding mee te maken? Als kind stond je puur en authentiek in verbinding met je hart. Kijk eens naar het jonge kind, zij leven in flow vanuit Zijn. Maar in het proces van opgroeien en volwassen worden, zijn we het veelal kwijtgeraakt. Daarbij leven we in een dolgedraaide wereld waar vertraging en stilte niet vanzelfsprekend zijn. Dat zul je bewust moeten opzoeken door een stapje terug te doen. Naar binnen te keren om te voelen wat er diep binnen in jouzelf erkenning mag krijgen. Sta je in verbinding met je hart, dan zal het je helpen uit te spreken en in beweging te komen voor de weg die jij wil volgen. Dan zijn keuzes niet ingewikkeld meer. Vanuit je hart voel je wat jij nodig hebt.
Vraag jij jezelf wel eens af:
Of je nog doet waar jouw hart een sprongetje van maakt?
Of je jezelf voldoende ruimte geeft om te leven zoals je dat graag zou willen?
Hoe het zou zijn om een andere keuze te maken?
Wat je hart je zou vertellen?
In mijn coaching help ik je weer te verbinden met je hart. je gaat groeien in je bewustzijn en gaat loslaten wat niet meer dient. De verbinding met je hart, die je als kind van nature volgde, wil je nu weer herstellen. Dan doen we vanuit een geboorteopstelling, Familieopstelling. Het herstellen van je moederwond of vaderwond. Tijdens onze kennismaking komen we erachter wat je nodig hebt, zodat jij weer leert liefdevol voor jezelf te kiezen.
Volg je hart….. Je bent welkom, zoals je bent.