Compassie vermoeidheid, heb je daar wel eens van gehoord? Het is een term die in de therapeutische en medische wereld gebruikt wordt voor het verschijnsel dat werknemers in ziekenhuizen of andere zorginstellingen een burn-out krijgen omdat er voortdurend een dringend beroep op hen wordt gedaan. Heb jij het gevoel dat je deze vermoeidheid ook ervaart? Ongeacht of je nu in de zorg werkt of niet? Ik geloof oprecht dat heel veel vrouwen kampen met vermoeidheidsklachten. Dit probleem gaat mijns inziens veel dieper dan alleen maar de werknemers in de zorg. Vrouwen zijn vaak de energetische ankers van een groep, hetzij in het gezin, op het werk of bij een ander maatschappelijk belang. Als vrouw heb je snel het gevoel dat je als een soort gastvrouw moet optreden en je verantwoordelijk voelt voor hoe anderen zich voelen. Als de ander boos of verdrietig is, dan trek je je dit persoonlijk aan en wil je er iets aan doen, zonder dat je ook maar enige invloed hebt op de gebeurtenis zelf. Herken je dit?
Leren voor jezelf te zorgen, is het belangrijkste wat je aan jezelf kunt geven.
Het is een collectief gegeven dat je als vrouw de zorg taken op je neemt voor je kinderen, je partner en veelal ook nog je vader en moeder. Je voelt het als plicht om voor alles en iedereen te zorgen. Dat geeft weer het innerlijk gevoel dat je de moeite waard bent, met het risico dat je over je eigen grenzen heen gaat. Door veel aan anderen te geven zonder goed voor jezelf te zorgen, word je uiteindelijk doodmoe of zelfs uitgeput. Met als gevolg dat je continu energie schommelingen ervaart in je energieniveau en uit balans raakt.
De oplossing ligt in het kunnen geven en kunnen ontvangen.
Het is belangrijk dat je de steun ontvangt die nodig is en dat je goed voor jezelf zorgt. Je hoeft het niet alleen te doen en kunt altijd om hulp vragen. Dit hebben wij veelal als vrouw niet geleerd. Wanneer je goed voor jezelf zorgt, jezelf de liefde geeft die je nodig hebt, kun je je werkelijk verbinden met de ander en de zorg bieden die de ander nodig heeft. Denk maar even aan de zuurstofmaskers in het vliegtuig, eerst moet je jezelf redden en dan pas de ander. Wanneer je goed voor jezelf zorgt, je eigen grenzen aangeeft en de liefde voor jezelf terugvindt, kom je in balans. Al gaat het dan nog zo tekeer om je heen, Je bent in staat om te zien wat er gebeurt en te kiezen hoe je op iets wilt reageren. Je bent het kalme oog in de storm.
Terug naar de basis.
Ben jij het kalme oog in de storm? Of kun je wel wat hulp gebruiken? Veelal zijn de problemen die je in het nu ervaart, te herleiden naar de eerste 7 jaar van je leven. Deze eerste 7 jaar waarin de basis wordt gelegd beginnen niet na jouw geboorte, ze beginnen al vanaf de conceptie. De eerste verbinding die je hebt met je moeder in de buik. Wil je kennis maken met de geboorte opstelling waarin je voor jezelf helderheid krijgt in de problemen die je in het NU ervaart? Ik ondersteun je graag. Van hart tot hart.
Geef een reactie