Als dit onderwerp je pakt, dan “moet” je waarschijnlijk veel in je leven. Misschien heb je een groot gevoel van verantwoordelijkheid naar jezelf, naar je partner, je kinderen of naar andere mensen om je heen. Ook in werksituaties is er veelal sprake van “moeten”. Maar met “moeten” leggen we onszelf een enorme druk op en die druk put ons op een gegeven moment uit. Natuurlijk is het allemaal heel logisch verklaarbaar want er moet elke maand weer geld worden verdiend om de hypotheek of de huur te kunnen betalen en er moet brood op de plank komen. Maar hoe zorg je er nou voor dat je niet langer meer van alles “moet”? Het geheim zit hem in bewustwording. Door je bewust te worden van wat je zo dagelijks allemaal van jezelf “moet”. En door dat te leren ombuigen in “mogen”.

Leer de vreugde te voelen van wat je allemaal “MAG”.

De bekende tantragoeroe Osho deed ooit zijn beroemde uitspraak: “You’re not your body….you’re not your mind. You’re something far behind.” En dat heeft alles te maken met de onuitputtelijke levenskracht die in ons allemaal aanwezig is. Onze natuurlijke levensstroom, die ons in staat stelt om het leven onvoorwaardelijk te leven en om de vreugde van alles, zelfs van ons dagelijks leven, in het nu te ervaren. Die energie, die kracht en vooral de vreugde die dat met zich meebrengt, gaan we ervaren op het moment dat we “moeten” ombuigen in “mogen”. En dat betekent ook dat we daar even wat voor mogen doen, namelijk ons bewust worden van wat we nou eigenlijk allemaal “moeten” en waar we onszelf zo mee onder druk zetten. Elke keer dat als je de angst voelt om niet te voldoen aan de verwachtingen van anderen. Word je op dat moment bewust van het feit dat je áltijd een keuze hebt. En dat je datgene wat je doet, “mág” doen in plaats van het te “moeten”. En vraag jezelf op zulke momenten af: “Waar wil ik de controle over hebben?”, “Waar voel ik dit in mijn lijf?” Voel je daarbij een bepaalde spanning? Ga dan eens even rustig zitten en adem naar de plek waar je pijn, ongemak of een blokkade voelt. En realiseer je: “Ik mág doen wat ik doe.” Je zult merken dat je dan in een andere dimensie terecht komt en een andere energie kunt voelen. Wat in dergelijke situaties trouwens ook heel erg ondersteunt, is het opzoeken van de natuur; die heeft een enorm helende en kalmerende werking op ons brein en welzijn.

Laat dit bericht een wake-up call voor je zijn.

Zelf werd ik in mijn leven meerdere malen op een pijnlijke manier geconfronteerd met het feit dat het roer om mocht. Dat ik de dingen in mijn leven anders kon gaan doen, om uiteindelijk meer zingeving en vreugde te kunnen ervaren. Simpelweg omdat ik me realiseerde dat de dingen die ik deed en waarvan ik dácht dat ze heel belangrijk waren, opeens totaal onbelangrijk bleken. Dat gun ik jou ook van harte. Laat daarom dit bericht een wake-up call zijn en gooi het voortaan over een andere boeg. Zie wie je bent, wat belangrijk voor je is en wat jou vreugde geeft. En zet de stappen die daarbij horen. Mocht je daar ondersteuning bij willen, dan ben je van harte welkom in mijn praktijk.

Binnen een relatie ben je tot op zekere hoogte afhankelijk van elkaar. Het is belangrijk dat je van elkaar op aan kunt en op sommige momenten heb je steun nodig van elkaar. Het mooiste is dan dat je de relatie samen kunt vormgeven vanuit bewuste keuzes en grenzen. Ik en jij wordt samen een wij, vanuit een gevoel van liefde, vertrouwen en vrijheid. Maar in veel relaties speelt ook een heel andere dynamiek: emotionele afhankelijkheid. Dat komt voort uit een bepaalde behoefte en die behoefte zorgt ervoor dat mensen elkaar aantrekken en dat er een relatie ontstaat. Je herkent in de ander dan precies datgene waaraan je zelf veel behoefte hebt en waarvan je onbewust het idee hebt dat je daar niet over beschikt. De behoefte gaat vaak ook over een deel van je ontwikkeling als kind dat niet helemaal tot zijn recht heeft kunnen komen. Bepaalde behoeften die je (ook weer onbewust) als kind had en die tijdens die belangrijke ontwikkelingsjaren niet zijn vervuld. Als je dan eenmaal volwassen bent, ontmoet je je partner en herken je onbewust wat deze persoon je in die onvervulde behoeften te bieden heeft.

Verwachtingen veroorzaken een enorme druk.

Dit kan heel lang standhouden. Maar het is belangrijk dat we begrijpen dat er door die behoeften in de relatie ook een verwachting ontstaat. Omdat we iets bij de ander herkennen (een kwaliteit die ons wel eens zou kunnen helpen om het probleem van de onvervulde behoeften op te lossen) wordt dat automatisch ook een verwachting. We gaan dan bijvoorbeeld pleasen. Geven om te krijgen. We blijven aan de ander “trekken” om maar te krijgen waar we zo enorm naar verlangen. We willen verbinden. Dénken we. Hoewel je jezelf diep verbonden wilt voelen, is er in feite dan geen sprake van echte verbinding; onze neiging om aan de ander te “trekken” komt vooral voort uit verlatingsangst (want stel je voor dat we de kwaliteit van de ander -die ons het gevoel geeft dat we compleet zijn- zouden moeten missen). We ontwikkelen verwachtingen (en soms zelfs claims) die bij de ander een enorme druk veroorzaken. De ander durft zich in zo’n situatie juist niet te verbinden uit angst om te verliezen óf voelt de enorme druk van een bepaalde verwachting en voelt zich daardoor verstikt. Daardoor heeft de ander ruimte nodig en kan de verbinding niet aangaan. Op dat moment is er sprake van een dynamiek tussen verlatingsangst en bindingsangst. En daarmee ontstaat er binnen de relatie dan ook een proces van aantrekken en afstoten. Dit zijn twee polariteiten, die steeds in elke relatie tevoorschijn kunnen komen en elkaar aantrekken en herhalen. Dat ontstaat natuurlijk niet meteen; zoiets ontwikkelt zich geleidelijk.

Je Innerlijk Kind is de sleutel.

Als je je hiervan bewust wordt, wordt het ook mogelijk om vanuit een ander perspectief naar deze situatie te kijken en kan er heling ontstaan. Door je van de situatie bewust te worden, ben je in staat om het gevoel (van het gemis en de behoefte) te omarmen en om je van daaruit te leren verbinden met de ander, zonder daar ook maar een enkele verwachting bij te voelen. Je kijkt dan vooral naar je Innerlijk Kind, naar de sleutel om te helen wat er in je jeugd is misgegaan. Je keert naar binnen, communiceert met je Innerlijk Kind en leert jezelf te geven wat je in feite onbewust altijd bij anderen hebt geprobeerd te halen. Dit is een enorme uitdaging. En dat kan alleen als beide partners totale veiligheid en vrijheid voelen, waarin je volledig jezelf kunt zijn, kunt geven in overgave, waarin mag gebeuren wat er wil gebeuren en waarin er een onvoorwaardelijk vertrouwen is dat alles er mag zijn. Maar je krijgt er iets fantastisch voor terug. Diepe heling, bevrijding van innerlijke blokkades en een vervuld leven waarin de pure en authentieke jij volledig tot zijn recht komt. En uiteindelijk een gezonde relatie in vrijheid, verbinding en onvoorwaardelijke liefde, waarin het geven en ontvangen in balans is en beide partners gelijkwaardig zijn aan elkaar.

Herken je het gevoel dat je jezelf te weinig ruimte geeft om dingen te laten ontstaan? Dat je jezelf onder druk zet? Streng bent voor jezelf? Het geeft je weinig ruimte om wérkelijke gevoelens te laten groeien en om mooie dingen te laten ontstaan. Het houdt het gevoel van “alles moeten van jezelf” in stand en het voelt absoluut niet mindful. Uiteindelijk straf je hier alleen jezelf mee en houd je een oud patroon in stand. Ik kom het vaak tegen in mijn praktijk en herken het gevoel maar al te goed. Tijd om te kijken waar dit gevoel vandaan komt, om naar binnen te keren en te voelen waar dit specifieke gedrag mee te maken kan hebben.

Grote verantwoordelijkheid op je schouders.

Herken je het gevoel van een bepaalde zwaarte in jezelf en van het niet weten waar dit mee te maken kan hebben? Bepaalde patronen in je leven ontstaan al tijdens de conceptie, de zwangerschap of de geboorte. Ik was zelf een zogenaamde liefdesbaby en kreeg al tijdens de conceptie de opdracht mee om het huwelijk van mijn ouders te redden. En ik kan je vertellen dat me dit aardig is gelukt, maar zéker niet zonder slag of stoot. Tijdens mijn jeugdjaren heb ik altijd tussen mijn ouders in gestaan. Bovendien draag je in zo’n situatie natuurlijk een behoorlijke verantwoordelijkheid op je schouders, die niet van jezelf is. In elke relatie heb ik mij altijd de redder gevoeld. Ik probeerde de redder in nood te zijn, terwijl het eigenlijk de bedoeling was dat ik mezélf redde. Maar daar gaf ik mezelf geen ruimte voor; ik was érg streng voor mezelf en kampte, als gevolg daarvan, ook met allerlei lichamelijke onverklaarbare klachten. Ik had het gevoel dat ik de wereld moest dragen en alle ballen hoog in de lucht moest houden.

Het spiegelproces is magisch.

Dit soort patronen blijven zich in elke relatie opnieuw herhalen. Je blíjft ze in stand houden, tót het moment dat je ze doorbreekt. Dan raken ze je niet meer en vanaf dat moment is het niet meer nodig dat ook maar iemand je deze patronen nog laat zien (spiegelen). Dat spiegelen is een magisch proces. Wanneer je de spiegel in jezelf ontdekt, verandert de energie. Niet alleen bij jezelf, maar ook in je relaties. Het laat zich dan los van jou. Je hoeft daar niets voor te doen. Je kunt dan ergens naar kijken, zonder dat je er weerstand bij ervaart.

Ontdek wat jou triggert in een emotie.

Sta eens stil bij wat jou zo raakt in je leven. Bijvoorbeeld als je boos of verdrietig bent. Welk gevoel roept dat op en wát is het waar je zo boos van wordt, zo aan ergert of wat je verdrietig maakt? Natuurlijk is het helemaal OK om boos of verdrietig te zijn. Het zijn primaire emoties die heel goed zijn om te uiten. Maar het is vooral heel interessant om te kijken wat ze met jou doen en waar ze vandaan kunnen komen. Je kunt ze zien als cadeautjes die je liefdevol mag uitpakken. Zie daarnaast natuurlijk ook de positieve spiegels. Zo kun je je in gedachten iemand voorstellen die je heel erg bewondert. En vraag je dan af: wát bewonder je zo in die persoon? Want het mooie is: ook dát zit in feite allemaal in jou en mag misschien wel wat meer bekrachtigd worden.

Meer vreugde en innerlijke rust ervaren.

Herkenning van je patronen levert je heel veel op. Heb je daar hulp bij nodig; laten we er dan samen eens naar kijken. Ik help je liefdevol om te ontdekken wat er in jou gezien mag worden zodat je weer vreugde, meer ruimte en vooral innerlijke rust in jezelf gaat voelen en ervaren.

Moeder zijn (en natuurlijk ook vader) is niet altijd even gemakkelijk. Zéker als je kinderen in de puberteit zijn. Je wilt de verbinding met je kind(eren) voelen, maar elke keer voelt het alsof je wordt weggeduwd. Heel lastig, want je wilt een goede, verantwoordelijke ouder zijn. Maar in plaats daarvan ontstaan er alleen maar gevoelens van twijfel over jezelf en over het moederschap.

Is dat terecht? Ben je werkelijk geen goede moeder en ben je je kind écht even kwijt tijdens de puberteit? Of is er iets anders aan de hand?

Alleen maar bezig met de buitenwereld en met “goed doen”. 

Elke ouder met kinderen in de puberteit zal het herkennen. Sterker nog, ik heb het zelf in volle hevigheid meegemaakt. Mijn dochter liet me álles zien wat ik als moeder niet wílde zien, waardoor ik alleen maar meer gevoelens van twijfel kreeg over mijn moederschap. Maar wat ik me op dat moment niet realiseerde is dat ik in werkelijkheid niet in verbinding stond met mezelf, dat ik alleen maar bezig was met de buitenwereld en alles zo goed mogelijk voor iedereen wilde doen. In feite was ik niet mijn dochter kwijt, maar mezelf. En stukje bij beetje werd me steeds meer duidelijk.

Gevoelens en emoties zijn soms nog steeds taboe. 

Ik wilde het allemaal zo goed voor mijn dochter. De perfecte ouder willen zijn voor een kind dat met álle problemen bij haar moeder terecht kon. Maar kon ik in werkelijkheid eigenlijk wel met mijn eigen worstelingen overweg? De worstelingen die ontstaan waren in mijn éigen puberteit, waarin ik mezelf óók niet verbonden voelde met mijn moeder en met mijn eigen lijf. De periode waarin thuis nooit werd gepraat over gevoelens en emoties en ik alles bij mezelf wegdrukte, maar daardoor vooral met mezelf overhoop lag. Mijn dochter liet me dat allemaal zien; ze bleek een reflectie van mezelf te zijn op 14-jarige leeftijd.

Je eigen gedachten creëren je werkelijkheid. 

Wie vertelde me eigenlijk dat ik geen goede moeder was? Mijn dochter had me dat nog nooit gezegd en in het dagelijkse leven was er niets dat daarop wees. Waar het op neerkwam, was dat het allemaal uiteindelijk mijn eigen gedachten waren die mijn gevoel over mezelf creëerden. Ik bleek zelf degene te zijn die geen openheid gaf om over bepaalde dingen te praten. Ik dacht alles onder controle te hebben, maar die controle zorgde er ook voor dat ik haar geen ruimte liet om het op haar eigen manier te doen. En daarmee diende zich automatisch ook de vraag aan: hoeveel ruimte gaf ik mezelf nou eigenlijk? In feite zorgde mijn dochter ervoor dat ik de confrontatie met mezelf aanging. En die spiegel had ik hard nodig.

Pijnlijke stukken transformeren naar liefde. 

In welke leeftijdsfase je ook zit; je Innerlijk Kind beweegt altijd mee. Dat betekent dus ook dat als je zélf kinderen hebt, deze kindstukken haarfijn onder de loep worden gelegd en worden gespiegeld. Maar er bestaat een fantastische remedie om ervoor te zorgen dat onze kinderen onze trauma’s niet opnieuw hoeven te doorleven: door onze eigen verantwoordelijkheid te nemen. Door onze eigen pijnlijke stukken naar liefde te transformeren, zorgen we voor een grote verandering op energetisch niveau, zowel bij onszelf als bij onze kinderen. Kinderen zijn dan ook een belangrijke inspiratiebron voor verandering, transformatie, bewustwording en heling.

Hoe voelde het voor jou toen je 14 jaar was en midden in de puberteit zat? Voelde je de verbinding met je moeder en je vader? Kon je alles in openheid delen en kreeg je alle ruimte? Werd je serieus genomen en gerespecteerd als je je grenzen aangaf? Herken je jezelf in mijn verhaal en wil je erover praten? Je bent van harte welkom in mijn praktijk.

We willen weer vrijheid. We zijn met zijn allen zo langzamerhand hélemaal klaar met de verantwoordelijkheden en de verplichtingen die we ruim een jaar geleden opgelegd hebben gekregen en waarbij stukje bij beetje steeds meer vrijheden werden ingeperkt. Het goeie nieuws is dat er periode aan líjkt te komen waarin weer veel meer kan en waarin we weer voor een groot deel terug kunnen naar wat ooit normaal was. Nog even en dan hebben we onze vrijheid misschien weer helemaal terug. Maar kijk nú eens even wat verder. Kijk eens dieper in jezelf en probeer eens eerlijk antwoord te geven op de volgende vragen. Ben jij écht vrij? Heeft vrijheid voor jou alleen maar te maken met de regels die de overheid ons oplegt in deze coronatijd? Ben je in staat om je eigen keuzes te maken en de dingen te doen die je graag wilt doen vanuit een verlangen, zonder jezelf te beperken door allerlei vooroordelen? Of ben je daarin vooral afhankelijk van anderen? Wat is het verlangen van je hart? En durf je dat hélemaal te volgen, wát de buitenwereld er ook van vindt en met wélke beperkingen je ook te maken hebt?

Vrijheid heeft álles te maken met authenticiteit.

Je kunt een heel specifiek verlangen hebben. En tegelijkertijd het gevoel hebben dat dat niet OK is. Bijvoorbeeld omdat je ouders je dat vroeger duidelijk maakten. Of omdat je gemerkt hebt dat anderen je buitensluiten als jouw verlangen maatschappelijk (nog) niet geaccepteerd is. Je kunt bij een bepaald verlangen ook schaamte of schuld voelen, waarmee je dus eigenlijk een oordeel over jezelf hebt en geen vrede in jezelf kunt voelen. Met als gevolg dat je verlangen blijft knagen, je je ziel geen ruimte geeft om te ervaren en je jezelf dus eigenlijk gevangen houdt in een web van negatieve gedachten en emoties. En je wérkelijke vrijheid daarmee dus ook ver weg blijft.

Trouw worden aan jezelf.

Vrijheid is vooral: het leven leven dat geleefd wil worden. In harmonie en vrede met jezelf leven en in overgave vanuit je hart. Dat vraagt om het bevrijden van datgene dat diep in jou leeft en dat naar buiten wil komen; het volgen van het verlangen van je hart. En daarvoor is het vooral nodig om te luisteren naar je innerlijke kompas en om trouw te worden aan jezelf. Er zijn verschillende manieren om dichter bij jezelf en bij je authenticiteit te komen, zoals bijvoorbeeld via beweging, in de natuur. De natuur werkt namelijk heel bevrijdend en trekt zich niets aan van de chaos waarin we ons soms bevinden. Als je je met de natuur verbindt, verbind je je ook met jezelf. Je creativiteit laten stromen werkt ook heel krachtig. Door te gaan schilderen, te tekenen of te schrijven laat je vanuit je authenticiteit een stukje magie ontstaan, waardoor je gemakkelijker bij je intuïtie komt. Ook een spiegelopstelling helpt je om daar te komen waar je wilt zijn. Je gaat je belemmerende overtuigingen en emoties onder ogen zien, zodat je gemakkelijker bewuste keuzes kunt maken vanuit je kern; vanuit wie jij in essentie bent. En daarvoor ben je natuurlijk van harte welkom in mijn praktijk. Ik gun je van harte dat jij je wérkelijke verlangen kunt volgen en dat je gaat ervaren hoe het is om wérkelijk vrij te zijn. Dan hoef je uiteindelijk geen enkele beperking meer te voelen, wát er in de buitenwereld ook allemaal gebeurt.