‘Sylvia, vroeg Esther ‘waarom is het belangrijk dat we naar mijn geboorteverhaal kijken, als het over mijn zoontje gaat?’ Ze was nog een beetje twijfelachtig over de opstelling. Ze had voor haar gevoel zelf geen slechte start gehad en er waren geen bijzonderheden voorgevallen tijdens haar eigen geboorte.
Ze komt bij mij in de praktijk vanwege haar zoontje van 1 jaar die last heeft van verlatingsangst en slecht slaapt. Hij slaapt heel licht, is altijd erg alert en wordt van elk geluid wakker. Hij wordt hevig verdrietig als hij alleen in zijn bedje moet slapen. Ik legde Esther uit dat we in 7 fases vanaf de conceptie tot aan haar volwassen leven nu gingen doorvoelen wat er naar boven mocht komen om erkenning te krijgen en te mogen helen. Omdat je als ouder een energetische verbinding hebt met je kind(eren), kunnen emoties die je onbewust hebt verdrongen, worden gevoeld bij het kind. Uiteindelijk wil je kind je altijd iets duidelijk maken met zijn of haar gedrag. Hij is namelijk de weerspiegeling van je eigen innerlijke kind. In plaats van het gedrag van je kind te willen fixen, ligt de sleutel en oorsprong veelal nog veel dieper bij jezelf. En dit kan soms best confronterend zijn en tegelijkertijd heel verhelderend en helend.
De cirkel is rond.
Bij de opstelling voelt Esther veel stress tijdens de conceptie. Esther voelt geen heelheid en voelt zich afgesplitst. Zij herkent dit gevoel in zichzelf. Ze zit veel in haar hoofd en is altijd alert en staat altijd op scherp en aan, waardoor ze moeilijk verbinding kan maken met haar lichaam. Als kind was ze ook altijd al alert. In haar jonge kind jaren voelde zij een diepe angst om haar moeder te verliezen. Ook hierin weer de alertheid. Dezelfde angst had ze ook weer gevoeld tijdens haar eigen zwangerschap om haar te vroeg geboren zoontje te verliezen. In dit stuk werd de verlatingsangst ook helder die ze ook bij haar zoontje zag. Tijdens de opstelling werden alle delen in alle leeftijdsfases doorvoelt en aangevuld met positieve affirmaties totdat het voor Esther helemaal goed voelde. Voor Esther voelde het als een cirkel die rond was. Door alle delen te doorvoelen en te verbinden ontstond er erkenning en acceptatie. De zwaarte van het verantwoordelijkheidsgevoel wat ze voor haar moeder had maakte ruimte voor lichtheid, eenheid, heelheid, en speelsheid. Ze mocht haar wijsheid en grootsheid omarmen die zij nooit had kunnen zien omdat ze zich altijd klein had gehouden. En de verlatingsangst van haar zoontje? Die verdween langzaam, stap voor stap waardoor het slapen beter verliep en de hevige huilbuien verminderde.
Imprints zijn niet gecodeerd door taal.
In mijn 15 jaar ervaring met het begeleiden van jonge kinderen en ouders heb ik al vele mooie spiegels mogen ontvangen. En deze prachtige ervaring was er weer zo een met een gouden rand. Het is een mooie bevestiging van alles voorbij het denken. Imprints zijn niet gecodeerd door taal, maar emoties die nog energetisch aanwezig zijn in het lichaam. Door deze emoties bewust te maken ontstaat er erkenning, acceptatie en heelheid. Het maakt een begin van een proces, waarin ruimte ontstaat voor lichtheid, speelsheid, vertrouwen en vreugde. De weg naar innerlijke vrijheid en vrede.
Wil je onderzoek doen naar jouw geboorteverhaal en de patronen die daaruit zijn ontstaan? Je bent van harte welkom in mijn praktijk, precies zoals je bent. Van hart tot hart….
Geef een reactie